بیانیه

شبکه همیاری و همبستگی زنان افغانستان و ایران

کمپین بین المللی همبستگی  زنان افغانستان و ایران

بیانیه: بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، که هرگز انتخاب مردم در افغانستان نبود و نیست، بازگردندان این گانگسترهای سیاسی – اسلامی عصر جاهلیت پس از بیست سال به قدرت و خراب شدنش بر فراز سر مردم و  بخصوص زنان و دختران در افغانستان، جهانی را مضطرب، هراسان و خشمگین کرده است. “بازگشتی” که به سد مقاومت و اعتراض وسیع زنان و دختران و شهروندان افغانستانی خورده است و بقا طالبان را بیش از همیشه دشوارتر کرده است

خطرات فاجعه به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان، خشونت، ناامنی و فقر و فلاکت، فراتر از تروریسم و جنگ و تخریب، بیش از همه مردم بیگناه در افغانستان و بخصوص زنان و دختران را هدف قرار داده است،  اما زنان و مردم در افغانستان تنها نیستند. بشریت خشمگین، در سراسر جهان با چشمان حیران آنچه که روزانه در کابل ، قندهار، مزار شریف  و هرات می گذرد را مستقیم مشاهده و تلاش میکند به هر شکل ممکن برای “بهبود اوضاع”، برای حمایت از زنان، اولین قربانیان این فاجعه !عظیم انسانی، کاری بکند

هر دستی که طالبان امروز بر روی زنان در افغانستان بلند میکند، بیش از پیش امر رهایی زنان از حاکمیت طالبان و ارتجاع اسلامی را به امر مردم متمدن در سراسر جهان تبدیل میکند. هر مقاومت و مبارزه و اعتراضی که علیه طالبان در کابل و هرات و سراسر افغانستان امروز شکل میگیرد، توسط بشریت متمدن و آزادیخواه در سراسر جهان،  مورد حمایت قرار میگیرد!

در این میان، مردم و بخصوص زنان و دختران در ایران، که تجربه مشابهی در حاکمیت اسلام سیاسی  دارند، و تجربه مشترکی در جدال علیه آن را در تاریخ خود دارند بیش از همه، خود را در مصائب بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان شریک و سهیم میدانند. مردم در ایران با عروج دوباره طالبان در افغانستان، خود را بیش از پیش در کنار مردم در افغانستان و بخصوص در کنار مبارزه زنان و دختران علیه حاکمیت طلبان و ارتجاع اسلامی یافته اند.

هر حمله و‌ تعرض طالبان به حق زندگی آزادانه و امنیت زنان، تعرض به حق آموزش و  تحصیل زن، برای تحمیل حجاب و برقه ، ازدواج اجباری و  برای تحکیم آپارتاید جنسی، امروز نه تنها در افغانستان با مقاومت وسیع زنان و جوانان روبرو است، که بعلاوه پژواک آن در ایران وسیع و سراسری است.

در ایران با مردمی که  بیش از چهل سال مشغول جنگ هر روزه با “طالبانهای ایران” و مقابله با حمله آنها به حق کار، تحصیل،  شادی، زندگی انسانی و آزادانه زنان بوده اند! مردمی که طی چهل سال علیرغم دادن قربانیان بیشمار  و میلیونی نسل ها، نه تنها تسلیم نشده که عقب نشینی های زیادی به ارتجاع اسلامی در ایران تحمیل کرده اند! طبیعی بود و طبیعی است که بازگشت طالبان به افغانستان را “درد مشترک” بدانند٬ در کنار زنان و دختران در افغانستان قرار بگیرند٬  و بلافاصله عکس العمل اعتراضی وسیع و مردمی خود را نشان دهند.

بطور واقعی٬ امروز هر پیشروی جنبش رهایی زن در ایران و افغانستان، بی تردید سیر پیشروی جنبش رهایی زن از هر نوع ارتجاع مذهبی و قومی و بخصوص رهایی از ارتجاع اسلامی را،  نه تنها در این دو جغرافیا که در کل منطقه و جهان، تسهیل میکند و به آن یاری میرساند. امروز زنان و دختران در ایران و افغانستان در جدال برای برابری زن و مرد در یک سنگر قرار گرفته اند!

این واقعیات ما را برآن داشت تا بسهم خود حرکتی را سازمان دهیم. ما را بر آن داشت که تلاش کنیم نیروی موجود در دفاع از حق زن و عقب زدن ارتجاع اسلامی  در تعرض به آن، که هم در افغانستان و هم در ایران جنبشی پویا و در میدان است، را تا حد ممکن حمایت و تقویت کنیم و تلاش کنیم حمایت بین المللی از مطالبات زنان علیه ارتجاع اسلامی را جلب کنیم.

از این رو ما امضا کنندگان این بیانیه، یک کمپین بین المللی برای حمایت از زنان در این دو جامعه، تحت نام “ٰشبکه همیاری و همبستگی زنان افغانستان و ایران” را اعلام می کنیم  و از تمام زنان و مردان آزادیخواه در سرتاسر جهان برای همکاری و حمایت از این شبکه در دفاع از حق زن در افغانستان و ایران، دعوت میکنیم

امضا:   ویدا ساغری، مینو همتی، دیانا نامی، سحر صامت

هفتم نوامبر دو هزار و بیست ویک